De hele discussie in de nasleep van de commissie media deze week doet vermoeden dat omroepen en distributeurs in een andere wereld leven. Nochtans zijn beiden het eens over het grootste deel van de opgesomde argumenten.
Het model dat in 2005 werd uitgetekend onder leiding van toenmalig Vlaams Minister van media Dirk Vanmechelen is ook vandaag nog de juiste visie. Een goede samenwerking tussen omroepen en distributeurs biedt de beste garantie om het medialandschap lokaal te verankeren. Voor zover ik weet zijn zowel distributeurs als omroepen daar nog steeds van overtuigd. Het probleem zit echter niet in de visie. Het probleem zit in de uitvoering.
Digitale Televisie, zoals het in 2005 op tafel lag, beloofde nieuwe inkomsten voor distributeurs en omroepen. Het geloof was groot. Dat bleek ondermeer uit het feit dat de toenmalige gedelegeerd bestuurder van de VRT grote omzetten voor TV op aanvraag liet intekenen in de beheersovereenkomst.
En als de taart groter wordt is het feest. Het is nooit moeilijk om een extra stuk taart te verdelen. Vandaag stellen we echter vast dat de taart niet groter is. Er is geen extra stuk te verdelen. Toch niet op het eerste gezicht.
De kosten voor de uitrol van digitale televisie bleken een stuk hoger dan initieel ingeschat. Toch hebben de distributeurs digitale televisie gelanceerd zonder meerprijs te vragen aan de consument. En daar waren goede redenen voor.
Flexview, de dienst bovenop de Digicorder, zou betalend worden. De inkomsten uit deze dienst zouden het verlies aan reclame inkomsten bij de commerciële zenders te compenseren. Maar de beloofde compensatie is er nooit gekomen. De distributeurs hebben Flexview namelijk gratis aangeboden. En daar waren goede redenen voor.
Ook TV op aanvraag heeft de verwachtingen nooit ingelost. En net deze dienst vormde het hart van het distributiemodel rond digitale televisie.
Dat hart is vandaag ziek.
Omroepen en distributeurs kunnen elkaar de zwarte piet doorschuiven, maar ze zijn beide onschuldig. Ze hadden het allebei graag anders gezien. Uiteindelijk is het de consument die het model onderuit gehaald heeft. Het is de consument die niet extra wilde betalen voor een digitaal abonnement. Het is de consument die niet bereid was om te betalen voor het gebruik van de Digicorder. En het is de consument die niet voluit koos voor TV op aanvraag.
Wat het partnership extra moeilijk maakt is dat distributeurs dit verlies kunnen compenseren in de bundel. Zowel Belgacom als Telenet hebben hun marktaandeel in de voorbije jaren zien stijgen. Zowel Belgacom als Telenet hebben de omzet per aangesloten klant zien stijgen. Zowel voor Belgacom en Telenet is de taart groter geworden. Digitale televisie heeft hierbij een belangrijke rol gespeeld. Dit ontkennen zou intellectueel oneerlijk zijn. De omroepen beschikken echter niet over dat vangnet. Bovendien lopen de omroepen bijkomende risico’s. De kosten om goede lokale content te maken blijven stijgen terwijl de inkomsten onder druk staan.
Maar wat als iedereen nu eens gewoon toegeeft dat het business model achter digitale televisie gefaald heeft? Waarom is het zo lastig om de angel in de voet te benoemen. En laat ons vooral ophouden met aan elkaar uit te leggen hoe creatief de ander wel kan zijn binnen zijn of haar domein. Er zitten hele creatieve mensen aan beide oevers.
Eens de loutering achter de rug is kunnen omroepen en distributeurs samen nadenken over de toekomst. Over een nieuw distributiemodel. Over tweede scherm, over licht uitgesteld kijken, over mobiele televisie, over hoe er geld kan verdiend worden door alle partijen.
Misschien is de tijd er wel rijp voor.
Een andere kijk. 
Ik vraag me vooral af wat OTT hier aan kan veranderen. Stievie is bezig met een gesloten test waar enorm veel interesse voor was, wij bij WeepeeTv zijn al een tijdje bezig en Netflix liet al verstaan de Benelux als een volgende stap te zien.
Er komt sowieso grote concurrentie voor zowel distributeurs als zenders.
Het media ecosysteem in Vlaanderen is vrij uniek in de wereld. Content van eigen bodem heeft hier een relatief groter marktaandeel dan in de meeste andere regio’s. Bovendien is die content ook nog eens heel specifiek voor Vlaanderen. Een serie zoals Van vlees en bloed bijvoorbeeld is enkel relevant binnen deze context. In Wallonië werkt het dan weer helemaal anders. Daar is de invloed van Franse zenders zoals TF1 enorm groot. Om dezelfde reden zal er nooit een OTT model zijn dat generiek is voor alle regio’s in de wereld.
Je positieve kijk is lovenswaardig. Het heeft inderdaad geen zin om zwarte pieten door te sturen of te blijven jammeren om mislukkingen. Misschien ben je wel fout in het geloven dat er een markt is voor digitale televisie.
Je kan je afvragen waarom het model is gefaald: omdat de modale kijker geen meerwaarde voelt aan digitaal kijken. Hij of zij wil enkel s’avonds op de bank volledig appathisch naar wat bewegende beelden kijken. Kwaliteit, uitgebreide service, nieuwe functionaliteiten zijn daarbij niet nodig. De behoefte is al ingevuld.
En dan nu mijn persoonlijke frustratie:
De enige mannier om deze markt aan te boren is ze door ze op te dringen en dat is wat nu stilletjes en soms minder stil aan het gebeuren is. Afschaffen van analoge kanalen onder valse voorwendsels, verplicht aankopen van verouderde technologie ipv open standaarden te gebruiken zoals CLI en smart card.
Ikzelf wacht nog altijd op het gebruik van die standaarden en de killer fct die mij doet zeggen: man dat is wat ik nodig heb. Zolang dat dit niet gebeurt is mijn pctje met kabel ontvanger meer dan afdoende.
By the way digitale tv is wel te betalen. Je huurt of koopt zoiezo de set top box in plus.